Dag 5

Vandaag een bezoek aan de oudste tempel van Phitsanulok, de Phra Sri Rattana Mahathat. Ook dit is indrukwekkend, zeker omdat je het park van de tempel doorrijdt op de fiets, dus hup, met 30 man op de fiets en wat leuk is is dit: vantevoren zegt de reisleider dat we links moeten rijden en dit in de gaten moeten blijven houden want tja, in Thailand rijdt men aan de linkerkant van de weg en wij zo van: ja ja, dat weten we nu wel...En zie wat er gebeurt: als je aan het fietsen bent en je kijkt om je heen en gaat de bocht om en er rijdt niet veel verkeer, ga je toch automatisch rechts rijden. Dat is zo gek joh, dat verwacht je helemaal niet....Leuke ervaring. Onderweg nog een grote schoolklas tegengekomen en die gingen een liedje voor ons zingen en daarna gingen wij voor hun een typisch nederlands liedje zingen, Vader Jacob. Erg leuk en die kinderen blij joh. Da's trouwens ook erg opvallend: de Thai zijn heel zachtaardige en vriendelijke mensen en groeten is bij hen je handen vouwen en je hoofd buigen en dan zeggen de mannen : Sawadiekhrab en de vrouwen: Sawadiekhaa. Overigens is het in Noord-Thailand voor mannen én vrouwen: Sawadietjau (ff fonetisch want ik weet niet hoe je het schrijft)

Aan het eind van de middag bij de zonsondergang bij Chang-Rai kregen we onze tweede 'travelling experience' van Thais eten. Onze gids Tommy kwam met een soort hamburgerdoosje aan wat dicht zat. Hij zette het op tafel, deed hem open en wat gebeurt er: er springen gewoon levende garnalen uit. Die waren klaargemaakt met pepers en kruiden en ja hoor, de liefhebber mocht een hap nemen. Nou, ik laat het me geen 2x zeggen dus voor het eerst levende beesten gegeten. En ook dit was goed te eten, eigenlijk best lekker, gewoon dat beest doodbijten en slikken maar. Bizar om mee te maken. Daarna naar het hotel en weer geen internet om de site bij te werken dus helaas, dan maar slapen want morgen wordt weer een drukke dag.